Dat je bekeken wordt, wil nog niet zeggen dat ze je zien.

Dit alles opmerkend, richt ik me weer naar buiten. Er komt een wat oudere man voorbij gefietst die ik vriendelijk lachend groet. Hij lacht terug. Mijn hoofd zegt ‘ja dat is beter’ en sneert tegelijk..’maar misschien is hij wel een pedo en die wielrenner van daarnet een lieve papa’.. Het is maar net hoe je het bekijkt. Verderop kom ik een stel met hond en baby in kinderwagen tegen. Ik zeg ‘hallo’ en vraag of ik in de kinderwagen mag kijken. Ze stoppen, ik brabbel tegen de kleine en krijg een grote lach van de baby en de papa en mama.
Verder wandelend blijft me bezighouden wie me nou bekeken hebben en wie mij gezien hebben en andersom hoe ik dat doe. Ik weet wel wat ik prettiger vind. In bekeken worden voel ik een oordeel, een kijk van de ander die niet hoeft te kloppen. In gezien worden voel ik nieuwsgierigheid, opmerkzaamheid en contact. Worstel jij met niet gezien worden, jezelf niet durven laten zien en heb je vaak het gevoel dat je bekeken wordt door de mensen om je heen of door je eigen oordelende bril. Wees welkom voor een gesprek, ik zie je graag!