Van denken naar voelen

We zijn gewend om na te denken. Ons verstand gaat makkelijk van je zorgen maken tot je verheugen op de toekomst. Of je hoofd gaat in zijn achteruit naar het verleden en wat je zou willen voorkomen of herhalen. Het kost ons moeite om bewust in het ‘hier en nu’ te zijn. Ook hebben we een verstand wat overal iets van vindt, een oordeel krijg je automatisch bij alles wat je ziet en meemaakt in contact met de mensen om je heen. Deze overtuigingen zijn helaas vaak hardnekkig.

We reageren vaak primair aan de hand van aannames. Je partner luistert niet naar je en jij ziet dit als een bevestiging dat je het niet waard bent om naar te luisteren. Daaropvolgend is de overtuiging ‘Ik ben niet goed genoeg’ gemakkelijk aan te nemen. Met een beetje pech is dat ook nog eens een bekend gevoel waarop we in kunnen haken vanuit pijn uit onze vroegste herinneringen. Soms zullen we ons de oorsprong van deze gevoelens zelfs niet eens meer herinneren. Maar ook je familieachtergrond en/of de sociale situatie waar je je in bevind, kunnen een (actieve) rol spelen.

‘Hij luistert weer niet’ stapelt bijvoorbeeld op ’Ik word niet gezien of gehoord’ en ’Ik ben niet goed genoeg’

Vanaf hier kan het een behoorlijke soep worden van gedachten, gevoelens, gebeurtenissen en sociale situaties die ons hoofd gratis aan elkaar koppelt. Gooi daar nog bovenop dat al ons denken en handelen erop gericht is om alles wat we als lastig ervaren, te willen controleren of vermijden. Dus wat je bedacht hebt om te gaan doen is vooral gericht op bepaalde akelige gevoelens te vermijden. Soms ben je meer bezig om ‘brandjes te blussen’ dan dat je nog handelt naar wat je écht belangrijk vindt.

Opstellers helpt je om van een afstand te kijken naar de kluwen die ontstaan is, naar de dingen die je wellicht liever onder het tapijt stopt maar wel van invloed zijn op wat je doet en laat. Als je in staat zou zijn om je oordelen, denken en zelfbeeld te laten voor wat het is, wat zou je dan willen? Een goede therapeut is als een hefboom die je helpt om dat tapijt op te lichten en die samen met jou kijkt wat eronder ligt. Samen in vertrouwen durven te verdwalen zonder te weten waar je uitkomt. Het gaan herkennen van de koppelingen die je gemaakt hebt in je denken en doen is al een eerste stap. Jezelf hiervan loskoppelen geeft ruimte en keuzemogelijkheden. Niet zozeer je perspectief kunnen veranderen, maar je perspectief kunnen wisselen geeft flexibiliteit en veerkracht. Jezelf liefdevol, vriendelijk en compassievol tegemoet treden geeft grond om bij te willen dragen, betekenis te hebben en te groeien.